«Мен ўша вақтдаёқ ишдан бўш вақтимда таксичилик қилишни режалаштирганман. Ҳозир эрталаб ва кечки вақт кунига 4-5 соатдан ишлайман», – дейди Наталья.
«Одамлар мендан нега қизлар учун мосроқ иш топмаслигимни сўраган ҳолатлар ҳам бўлган. Афсуски, айрим йўловчилар мен билан кетишни рад қилишган, ҳатто аёллар ҳам. Эсимда, бир аёл мени тўхтатиб, аёл эканлигимни англагач, «А йўқ, кетаверинг!» деган», – дейди Наталья.
«Кўпроқ муаммо бошқа ҳудудлардан келганлар билан чиқади, деб ўйлайман. Улар иловани яхши тушунмайди, харитани созлаш ёки фикр қолдиришни билишмайди. Таксичилик қилиш – бу менинг севимли ишим. Ўзимни машинасиз тасаввур қила олмайман. Агар машина ҳайдамасам, касал бўлим қолишимга ишончим комил», – дейди Елена Викторовна.